Vier jaar geleden sprong de vonk bij ons over. Het was zaterdag ochtend en ik had een hockeywedstrijd. Dit was een uit wedstrijd, dus ik was op een andere club. Tijdens de wedstrijd was ik constant een beetje afgeleid. Ik zag namelijk een hele knappe jongen langs de lijn staan. Na de wedstrijd sprak hij me aan, ik bloosde direct. Hij heet Max en kwam over als een hele lieve en rustige jongen. Hij luisterde goed en was geïnteresseerd wat ik deed in mijn dagelijkse leven. Op dat moment zat ik in mijn eerste jaar van mijn studie. De week daarop volgden wel drie dates. We zijn samen naar het strand geweest, gewinkeld en samen gekookt. Ik wist het direct, ik vond deze heel leuk. We woonden toen helaas ver van elkaar vandaan. Ik moest elke keer wel twee uur met de trein om hem te kunnen zien. Gelukkig kwam hij ook vaak naar mij toe. We hadden het allebei heel druk met onze studie dus helaas zagen we elkaar niet zo veel.
Samenwonen
Vorig jaar heeft Max zijn studie afgerond. Na een welverdiende vakantie is hij gaan solliciteren. Na twee weken sollicitatiebrieven sturen kreeg hij gelukkig vrij snel een baan aangeboden. En wat een geluk! Dat is een bedrijf wat in de buurt van mijn woonplaats gevestigd zit. De eerste maand bleef hij op en neer reizen. Hij wilde eerst even aankijken of hij deze baan wel wat vond. Maar sinds vijf weken hebben we samen een huis gekocht. We konden ons geluk niet op. Met hulp van onze ouders die financieel wat konden bijschieten hebben we een eengezinswoning gekocht. We zijn begonnen met naar de Ikea te gaan. We hebben daar de hele zaterdag rondgelopen op zoek naar mooie meubels. Eenmaal bij de kassa kwamen we erachter dat we heel veel spullen hadden verzameld. Dit viel ook iets duurder uit dan we dachten. We hadden een busje gehuurd dus vervoerde daar alle spullen in.
Thuis
Eenmaal thuis aangekomen begonnen we met de zojuist aangeschafte spullen uit te pakken. We zaten samen op de grond, zoekend naar schroefjes het bed in elkaar te zetten. Dit ging zeer voorspoedig. Daarna volgde de grote kledingkast, dit was een iets lastigere opgave. Maar samen kwamen we hier ook uit. Toen waren we zo moe dat we zijn gaan slapen. De volgende ochtend hebben we de rest van de spullen in elkaar gezet. Toen was het tijd om alle rotzooi op te ruimen. Toen begon mijn vriend plotseling heel hard te lachen. Ik snapte niet waarom, hij stond daar met al het plastic van de nieuwe spullen in zijn hand. Toen begreep ik het. We hebben zoveel nieuwe spullen gekocht maar zijn helemaal vergeten om afvalbakken te kopen. Dit was erg grappig, want nu lag ons huis nog steeds vol met allemaal troep. Gelukkig hadden we het busje nog en zijn snel terug naar de Ikea gegaan.